Trudna decyzja cz.1

Minęło kilka dni od kiedy Lwia Skała dowiedziała się, że Skaza żyję.Każdy był zaskoczony wiadomością. Lew w tym wieku powinien już dawno umrzeć. Kovu postanowił sprawdzić czy Skaza naprawdę żyję. W tym czasie lwiątka się tym wcale nie przejmowały. Lorna i Lila coraz bardziej  lubiły Uru, ponieważ dzięki niej lwice miały szanse w zabawach typu zapasy, w które lwiątka bawiły się tylko chłopcy na dziewczyny. A w tym czasie u Mordu...

- Mordu synku. Musimy ci z tatą coć powiedzieć.- mówiła do synka Dotty.

- Niby co Dotty?

- Nuka, on kiedyś musi się dowiedzieć.

- Racja kochanie. Mordu, ja z mamą chcemy ci opowiedzieć o naszym planie.

- O czym?

- Planie synku. Jesteś nam bardzo do tego potrzebny.

- Fajnie mamo, ale w czym jestem potrzebny?

- Ty powiesz Kovu i Kiarze, że chcesz dołączyć do stada...

- Ale ja nie chcę...

- Milcz! Słuchaj mamy!

- Dziękuję kochanie. A więc powiesz im, że chcesz dołączyć do stada i jak będziesz sam na sam z następcą tronu zabijesz go. A potem całą resztę królewskich potomków i kiedy ich już nie będzie ja, tata i reszta stada zabijemy Nalę, Simbę, Kovu i Kiarę.

- Mamo to bardzo dobry plan, ale co potem?

- O ja cię kręcę, zostaniemy władcami Lwiej Ziemi!

- Serio!?

- Tak.

- Obiecuję, że ich zabiję.- wciągnął  powietrze Mordu.

- Świetnie. A teraz biegnij do przyjaciół.

Mordu schował się w wysokiej trawię i kilka minut patrzył na bawiących się w chowanego przyjaciół. W pewnej chwili Moro postanowił schować się w tej samej trawie, w której schował się Mordu. Żaden z lwiaków nie wiedział, że za moment się spotkają, a gdy się już spotkali...

-Aaaaaaaaaaaaaaaa!!!- krzyczeli dwoję na raz.

- Mam cię!- na przestraszonego Moro wskoczyła Lorna.

- Cześć Mordu!

- Hej Lorna.

- Wychodźcie stąd!

- Idziemy.

- Ej wychodźcie! Jest!

- W końcu! Czekaliśmy na ciebie!

- Wybacz Clow. Bawimy się w zapasy?

- Nie chce mi się.- stwierdziła Sheila. - Wracam do domu.

- Idę z tobą.

- Mordu, wiesz, że ty nie mieszkasz na Lwiej Skale?

- Wiem. Mam sprawę do moich wujków kuzynko.

- No tak. Zapomniałam że jesteś moim, Audiego i Clowa kuzynem. Choć ze mną.

- No przecież idę.

Na Lwiej Skale...

- Kovu, powinniśmy dzisiaj sprawdzić czy Skaza żyję.

- Masz rację. Ale co będzie z dziećmi?

- Wszystkimi?

- Nie dwoma. Jasne że wszystkimi!

- Sarabi. Timon, Pumba i Sarafina z nimi zostaną.

- To jest dobra myśl... 

- Cześć tato! Cześć mamo!

- Cześć skarbię.

- Hej ciociu! Hej wujku!

- Witaj Mordu.

- Ciociu,, mam do ciebie sprawę.

- Jaką?

- Czy mógłbym dołączyć do stada?

- Mordu ale ty masz rodzinę. Prawda?

- Niby tak, ale tata powiedział mi, że mnie już nie kocha... Więc uciekłem.

- Kovu? Co ty na to? Ja się zgadzam, to w końcu nasz bratanek.

- Zgoda. Kiaro, chodźmy powiedzieć stadzie nasz plan.

- Z Kiarą postanowiliśmy, że dzisiaj pójdziemy sprawdzić czy Skaza naprawdę żyję. Sarabi, Sarafina, Timon i Pumba zostają z dziećmi ,reszta idzie z nami. Zazu prowadzi tam gdzie powie Audi. Ruszamy teraz.- rozkazał Kovu.

- Audi! Podejdź.

- Tak tato?

- Gdzie mieszka Skaza?

- W tamtą stronę na Północ.

- Dziękuję. Idź z przyjaciółmi na Lwią Skałę. Tam Sarabi, Sarafina, Timon i Pumba się wami zajmą.

- Dobrze.

Stado szło kilka godzin. Wszyscy byli zmęczeni ale nie chcieli się zatrzymywać. Kiedy lwy doszły na miejsce ujrzeli wyłaniającego się z mgły Skazę.

- Kovu! Synu! Jak miło mi cię widzieć.

- Mi cię w ręcz przeciwnie!

- Synku, nie bądź taki.

- Jaki!

- Nie tym tonem!

- Nie będziesz mi rozkazywać! Zabiłeś Mufasę!

- A wy ciągle o tym...

- Tak!

- Jak sobie chcecie to żyjcie przeszłością. Kovu, możemy pomówić na osobności?

- Jak chcesz...

- Kovu, bardzo cię proszę, pozwól mi do ciebie dołączyć.

- Nigdy! Nie chcę narażać stada na niebezbieczeństwo!

- Jesteś moim synem!

- Nie! Nigdy nim nie byłem! Przygarnąłeś mnie tylko!

- Tylko? Gdyby nie ja umarłbyś! Pomyśl tylko, byłoby świetnie. Nareszcie bylibyśmy razem!

Mówiąc to Skaza podszedł blisko Kovu.

- A więc? Kovu?

- Jutro przyjdź na Lwią Skałę jak słońce będzie w najwyższym punkcie na niebie. Wtedy ci powiem.

- Przyjdę napewno!

Po powrocie stada na Lwią Skałę było już ciemno...

- Kovu, czego on od ciebie chciał?

- Pytał się czy może dołączyć do stada.

- I co ty na to?

- Powiedziałem, żeby jutro tu przyszedł. Nieważne, chodźmy spać.

- Porozmawiajmy o tym z samego rana.

- A jak inaczej? Sam bym decyzji nie podjął.

Kovu z Kiarą weszli do jaskini i szybko zasnęli. Kovu miał jednak koszmary i obudził się w środku nocy ale zasnął.

Sorry, że nie było decyzji Kovu ale rozdział byłby już trochę przydługi.