Nieudana miłość Audiego

- Idziemy siostro?
- Biegiem.
- Ja także idę z wami,mimo że nie wiem gdzie.- nagle cały urok zamarł i Sheila z Clowem spojrzeli na brata.
- O ja cie kręcę!
- Właśnie Sheila.
- Ale o co wam chodzi?
- Braciszku i ty chcesz zostać królem jak właśnie nie wiesz jaka u nas atmosfera?
- Nom.
- Clow mówimy mu?
- No jasne! A więc Audi Skaza obiecał nam,że dzisiaj zaprowadzi nas na Cmentarzysko Słoni!
- Sheila ciszej!
- Dobra, dobra. Idziesz?
- Nie wiem... A reszta też idzie?
- Każde z nas może wybrać jedną osobę i Skaza też. W zasadzie on już wybrał Mordu.
- Mordu? Skoro tak... Ja wybieram Uru.
- Ja Lorne!
- A ja,wasza droga siostra,wybieram Risu.
- Zakochana para Sheila i Risu!- zaśpiewali obydwoje Clow i Audi.
- A ty Audi kochasz się w Uru! A ty w Lornie!
- No jasne. Ja i Lorna przecież chdzimy.
- Fakt.  Dobra koniec! Ja kocham się w Risu,ty w Uru,a ty w Lornie. Idziemy po nich wszystkich i do Skazy. Zrozumiane?
- Tak jest.- rzekł Audi i cała trójka ustawiła się w szeregu.

- Mamo!
- Tak Sheila?
- Idziemy z Mordu, Uru, Lorną, Risu i Skazą na spacer.
- Idźcie,tylko bądźcie grzeczni.
- Jasne!



Wszystkie lwiątka zgodziły się wyruszyć w podróż na Cmentarzysko Słoni. Wszystkie były bardzo ciekawe nowo poznanego miejsca. Audi i Uru szli z tyłu i rozmawiali ze sobą.


- Uru,jesteś bardzo fajna wiesz?
- Dzięki.
- A chciałabyś ze mną chodzić?
- Nie mogę.
- Co?!
- Wybacz,bardzo cię lubię,ale szczeże mówiąc Lorna cię kocha... A ja nie chcę jej zranić...
- Oł... Wybacz że się narzucam... Powiedz Skazie i reszcie,że wracam do domu.
- Audi! Nie odchodź!

Ale było już za późno. Audi był za daleko. Kiedy usłyszał lekki szept popędził na Lwią Ziemię.Kiedy dotarł zaczął płakać patrząc na gwiazdy.

- Synku,czemu płaczesz?
- Cześć mamo. Nie ważne.
- Ważne. Mów.
- No bo ja zapytałem się Uru czy chce ze mną być.
- To świetnie! I co odpowiedziała?
- Że mnie kocha ale nie chce ranić Lorny bo ona się we mnie kocha. Ale myślę,że to nie prawda...
- Pewny jesteś?
- To czemu chodziłaby z Clowem?
- Żebyś był zazdrosny?
- Nie.
- Nie to nie. Czekam na ciebie i twoje rodzeństwo w domu.
- Jasne...




- Uru,gdzie jest Audi?
- Skazo, on kazał przekazać,że idzie do domu.
- Głupiec!
- Czemu?


Całą rozmowę podsłuchiwał Audi który postanowił jednak wrócić do przyjaciół.



- No właśnie?!
- Audi wnuczku kochany!
- Czemu nazwałeś mnie głupcem?!
- Kochani nasz plan zaraz się zrealizuje!
- Hahahahahahahahahahahahahahahahahahahaha!
- O co chodzi?
- Zabijamy go na raz. Raz!


Wszystkie lwiątka wskoczyły na Audiego i zaczęły go gryźć i drapać. Z wyjątkiem Lojo,któremu Skaza wyszeptał do ucha.


- Po nim zabijamy resztę potomków królewskich.



Audi obudził się tam gdzie był przedtem w otoczeniu reszty lwiątek i Skazy budzących go.




- Ej śpiochu! Wstawaj!- budził Audiego Skaza.
- Ha?
- Idziemy do domu.
- Jasne.

Biedna Sheila

Biedna Sheila

Skaza już od kilku tygodni mieszkał na Lwiej Skale. Wszystkie lwiątka go polubiły z wyjątkiem Uru, która jak zawsze go nie lubiła. Kovu i Kiara ciągle mieli go na oku w razie czego. Pogodzili się po kłótni w sprawie Skazy. Wybrali też następcę tronu, którego mieli ogłosić właśnie dzisiaj. W tym czasie u królewskiego rodzeństwa:


- Mówię wam chłopaki, to ja zostanę królową.
- Tak siostro, tak sobie wmawiaj. Wiadomo,że to ja, Audi, zostanę królem.
- A ja myślę, że nie ma się o co kłócić. Co będzie to będzie. Jesteśmy jeszcze mali,a wy już o tym?
- A żebyś wiedział braciszku mój drogi. A co jak byś to właśnie Ty został królem?
- To bym nim został. Nie chcę ale jak bym musiał...
- Dzieci!
- Tak mamo?- lwiątka w mgnieniu oka pojawiły się u łap rodziców.
- Słuchajcie! Ja z tatą postanowiliśmy, że królem albo królową będzie...
- Powiedz Sheila! Proszę!
- Nie kochanie. Przykro nam ale ty nie będziesz królową.
- Ale czemu?
- Bo nie. Skarbie, któryś z twoich braci zostanie władcą, a ja z Kovu chcemy, żeby to chłopak został królem. Tak jak nakazuje tradycja.
- To który zostanie królem?
- Królem zostanie Audi.
- Mamo naprawdę ja?!
- Tak kochanie.
- Ale to tylko dlatego, że jest chłopakiem?!
- Nie tym tonem droga panno.
- Dobrze tato ale czemu?
- Kovu porozmawiaj z nią,a ja z nimi. Musimy im to wytłumaczyć.
- Dobrze skarbie. Sheila, idziemy na Lwią Skałę.
- No dobra...


- Tato to powiesz czemu on, a nie ja?
- Oh... On wykazuje się najważniejszymi cechami władcy.
- Niby jakimi?
- Mądrość, spryt, chęć i siła.
- To ja nie jestem mądra ani nic?
- Ależ jesteś ale on jest też trochę starszy...
- Tylko 25 minut!
- Ale starszy. Posłuchaj mnie teraz dokładnie. Ja teraz więcej czasu spędzać będę z Audim ale to nie znaczy, że go kocham bardziej. Kocham was tak samo. Wszyscy będziecie dla mnie zawsze małymi władcami.
- To miło słyszeć ale królową nie zostanę tak siak.
- Nie. Masz rację, ale znajdziesz sobie partnera, urodzisz dzieci i będziesz miała dla nich więcej czasu.
- No dobrze. Idę się pobawić.
- To idź kochanie.


Kiedy Sheila zeszła z Lwiej Skały weszła na nią Kiara.

- I co? Jak to zniosła?
- Całkiem dobrze ale jest trochę załamana.
- Clow nie. Powiedział mi, że tak czy siak nie chciał być królem.
- To chociaż jednego nie musimy pilnować.
- O co ci chodzi?
- Skaza i Sheila. Mogą się do siebie zbliżyć za bardzo.
- Trochę racji jest ale wątpię, że będzie chciała zabić braci. Ona taka nie jest.
- Racja ale i tak się martwię.

W tym czasie u Sheili.


- Ja jeszcze im pokażę, że jestem odpowiednia na królową.- mówiła pod nosem tak długo, że nie zauważyła, kiedy była już na Złej Ziemi.


- Gdzie... Gdzie ja jestem?
- Na Złej Ziemi malutka.

Sheila usłyszała głos jakiejś dorosłej lwicy. Po czym spojrzała ze zdziwieniem w miejsce dochodzenia głosu.

- Kim jesteś?
- Ja? Ja jestem Carla.
- Carla?
- Tak mała.

Mówiąc to Carla wskoczyła na lwiątko. Zaczęła ją gryźć i drapać, aż w końcu pomarańczowa zemdlała. Na lwicę wyskoczył Kovu wraz z Kiarą. Kovu złapał córkę w pysk i zaczął warczeć. Kiara warczała przez łzy.

- Kim jesteś?!- zadała pytanie Kiara.
- Carla. Córka Ziry, którą zapewne znasz.
- Nie ważne! Wynoś się stąd!
- Nigdy!
- Kiara nie zwracajmy na nią uwagi. Wracamy do domu.



- Sheila! Czemu tam poszłaś!
- Nie wiedziałam nawet kiedy się tam znalazłam...
- To się dowiedz!
- Kovu! Nie krzycz na dziecko tylko zanieś je do Rafikiego! Szybko!
- Sama ją zanieś! Skoro tak ją kochasz!
- Tato, mówiłeś że mnie kochasz...
- Kocham tylko się zawiodłem na Tobie.
- Przepraszam...
- Nie przedłużajcie tego!- Kiara złapała w pysk córkę po czym pobiegła ile sił w łapach w stronę baobabu Rafikiego.


- Mamo wszystko z nią dobrze?!- zapytał Clow, który bardzo martwił się o młodszą siostrę.
- Właśnie?
- Chyba jest dobrze. Gdzie jest Rafiki?
- Już idzie.
- Kochani, co wy tutaj robicie? Och! Biedna Sheila!
- Właśnie Rafiki. Co jest z moją córką?
- Nie trzeba jej nawet badać. Jest dobrze, tylko za kilka dni się zagoi ale z miesiąc będą blizny.
- Całe szczęście! Dziękuje! Mam prośbę.
- Tak?
- Czy Audi mógłby u Ciebie zostać na nauki?
- Oczywiście! Czemu nie?
- Dziękuję! Ja z dziećmi nie będziemy wam przeszkadzać. Clow chodź.
- Idę.

Trudna decyzja cz.2

- Powinniśmy dać mu szansę.

- On zabił mi dziadka!

- Simba, dał mi szanse?

- Dał, ale to co innego!

-To prawie to samo!

- Mufasa nigdy by go nie przyjął!

- A skąd wiesz?!

- Po prostu wiem!

- Kiara, każdemu należy się szansa!

- Jak chcesz! Cała odpowiedzialność schodzi na Ciebie Kovu!

- Założymy się, że on nic nikomu nie zrobi?

- Zgoda. Wiesz co ja myślę?

- Tak. A Ty wiesz co ja chcę.

Rozmowę królewskiej pary cały czas podsłuchiwała Sheila. Kiedy Kovu i Kiara odwrócili się od siebie z naburmuszonymi minami Sheila wyszła z ukrycia.

- O kim rozmawiacie?

- Sheila ty ciągle na podsłuchiwałaś?

- Tak tato.

- Kochanie mówimy o Skazie.

- Kiara! Nie mów jej o naszych rozmowach!

- Powiedziałam i nic tego nie zmieni.

- Wrrrrr...- powarkiwał cicho Kovu.

Słońce było w najwyższym punkcie na niebie. Wszystkie lwy i zwierzęta zeszły się pod Lwią Skałę. Cały czas wyczekiwany stary lew podszedł pod Lwią Skałę.

- Z Kiarą postanowiliśmy, że damy Skazie jedną szansę.- wypowiedział się król. - Skazo, należysz do stada.

Stary lew wspiął się na skałę i podszedł do władcy.

- Dziękuję synu.

- Nie ma za co tato. Możemy pójść na spacer?

- Chodźmy.

Dwa lwy szły dłuższy czas bez słowa. Nagle odezwał się Kovu.

- Tato, nigdy nie opowiadałeś mi o swoim dzieciństwie.

- A chcesz o nim wiedzieć?

- Bardzo.

- Nie lubię o tym rozmawiać, ale jesteś moim synem, więc ci opowiem. Zacznę od tego, że moi rodzice nie nadawali mi i Mufasie imion do drugiego tygodnia życia. Kiedy wreszcie się zdecydowali nadali mi na imię Taka, a bracie Mufasa. Od kiedy się urodziliśmy ojciec mnie nienawidził. Mufasa od początku był ulubieńcem mojego ojca i przyszłym królem. Pewnego razu moja matka namówiła mojego tatę, żeby zaobserwował ze mną zachód słońca. Bardzo się ucieszyłem. Cały czas był zamyślony i się nie odzywał. Po jakimś czasie spojrzał na mnie z uśmiechem i złapał mnie w pysk. Pędził najszybciej jak tylko mógł w stronę wodopoju. Wrzucił mnie tam i pobiegł na Lwią Skałę. Mama z tatą i Mufasą szybko przybiegli. Mój ojciec udawał przerażenie. Ukarał mnie okrutnie. Musiałem spać poza Lwią Skałą do odwołania. Kiedy w nocy przyszedłem do mojej mamy, ponieważ zachorowałem, tata rzucił się na mnie i zrobił tę bliznę na oku. Mufasa mnie bronił, nadal mam przed oczami tę scenę... Po tym Mufasa zaczął przezywać mnie Skaza...

- Kochała cię tylko mama?

- Tak. Dalej nie chcę mi się opowiadać...

- Rozumiem. Chodźmy spać. Jest już ciemno.

- Idź. Za chwilę dołączę.

- Jeszcze jedno pytanie. Dlaczego zabiłeś Mufasę?

- Zazdrościłem mu... W sercu też miałem wiele smutku... Musiałem się na kimś wyżyć.

- Dlaczego akurat własny brat?

- Idź wreście spać i nie zadawaj pytań!

Skaza chodził jeszcze kilka minut po łące i myślał o swojej mamie. Bardzo za nią tęsknił. Przypomniało mu się nagle, kiedy wraz z nią rozmawiali o gwiazdach. Skazie zrobiło się ciepło w sercu i popłynęła mu łza.

g

Trudna decyzja cz.1

Minęło kilka dni od kiedy Lwia Skała dowiedziała się, że Skaza żyję.Każdy był zaskoczony wiadomością. Lew w tym wieku powinien już dawno umrzeć. Kovu postanowił sprawdzić czy Skaza naprawdę żyję. W tym czasie lwiątka się tym wcale nie przejmowały. Lorna i Lila coraz bardziej  lubiły Uru, ponieważ dzięki niej lwice miały szanse w zabawach typu zapasy, w które lwiątka bawiły się tylko chłopcy na dziewczyny. A w tym czasie u Mordu...

- Mordu synku. Musimy ci z tatą coć powiedzieć.- mówiła do synka Dotty.

- Niby co Dotty?

- Nuka, on kiedyś musi się dowiedzieć.

- Racja kochanie. Mordu, ja z mamą chcemy ci opowiedzieć o naszym planie.

- O czym?

- Planie synku. Jesteś nam bardzo do tego potrzebny.

- Fajnie mamo, ale w czym jestem potrzebny?

- Ty powiesz Kovu i Kiarze, że chcesz dołączyć do stada...

- Ale ja nie chcę...

- Milcz! Słuchaj mamy!

- Dziękuję kochanie. A więc powiesz im, że chcesz dołączyć do stada i jak będziesz sam na sam z następcą tronu zabijesz go. A potem całą resztę królewskich potomków i kiedy ich już nie będzie ja, tata i reszta stada zabijemy Nalę, Simbę, Kovu i Kiarę.

- Mamo to bardzo dobry plan, ale co potem?

- O ja cię kręcę, zostaniemy władcami Lwiej Ziemi!

- Serio!?

- Tak.

- Obiecuję, że ich zabiję.- wciągnął  powietrze Mordu.

- Świetnie. A teraz biegnij do przyjaciół.

Mordu schował się w wysokiej trawię i kilka minut patrzył na bawiących się w chowanego przyjaciół. W pewnej chwili Moro postanowił schować się w tej samej trawie, w której schował się Mordu. Żaden z lwiaków nie wiedział, że za moment się spotkają, a gdy się już spotkali...

-Aaaaaaaaaaaaaaaa!!!- krzyczeli dwoję na raz.

- Mam cię!- na przestraszonego Moro wskoczyła Lorna.

- Cześć Mordu!

- Hej Lorna.

- Wychodźcie stąd!

- Idziemy.

- Ej wychodźcie! Jest!

- W końcu! Czekaliśmy na ciebie!

- Wybacz Clow. Bawimy się w zapasy?

- Nie chce mi się.- stwierdziła Sheila. - Wracam do domu.

- Idę z tobą.

- Mordu, wiesz, że ty nie mieszkasz na Lwiej Skale?

- Wiem. Mam sprawę do moich wujków kuzynko.

- No tak. Zapomniałam że jesteś moim, Audiego i Clowa kuzynem. Choć ze mną.

- No przecież idę.

Na Lwiej Skale...

- Kovu, powinniśmy dzisiaj sprawdzić czy Skaza żyję.

- Masz rację. Ale co będzie z dziećmi?

- Wszystkimi?

- Nie dwoma. Jasne że wszystkimi!

- Sarabi. Timon, Pumba i Sarafina z nimi zostaną.

- To jest dobra myśl... 

- Cześć tato! Cześć mamo!

- Cześć skarbię.

- Hej ciociu! Hej wujku!

- Witaj Mordu.

- Ciociu,, mam do ciebie sprawę.

- Jaką?

- Czy mógłbym dołączyć do stada?

- Mordu ale ty masz rodzinę. Prawda?

- Niby tak, ale tata powiedział mi, że mnie już nie kocha... Więc uciekłem.

- Kovu? Co ty na to? Ja się zgadzam, to w końcu nasz bratanek.

- Zgoda. Kiaro, chodźmy powiedzieć stadzie nasz plan.

- Z Kiarą postanowiliśmy, że dzisiaj pójdziemy sprawdzić czy Skaza naprawdę żyję. Sarabi, Sarafina, Timon i Pumba zostają z dziećmi ,reszta idzie z nami. Zazu prowadzi tam gdzie powie Audi. Ruszamy teraz.- rozkazał Kovu.

- Audi! Podejdź.

- Tak tato?

- Gdzie mieszka Skaza?

- W tamtą stronę na Północ.

- Dziękuję. Idź z przyjaciółmi na Lwią Skałę. Tam Sarabi, Sarafina, Timon i Pumba się wami zajmą.

- Dobrze.

Stado szło kilka godzin. Wszyscy byli zmęczeni ale nie chcieli się zatrzymywać. Kiedy lwy doszły na miejsce ujrzeli wyłaniającego się z mgły Skazę.

- Kovu! Synu! Jak miło mi cię widzieć.

- Mi cię w ręcz przeciwnie!

- Synku, nie bądź taki.

- Jaki!

- Nie tym tonem!

- Nie będziesz mi rozkazywać! Zabiłeś Mufasę!

- A wy ciągle o tym...

- Tak!

- Jak sobie chcecie to żyjcie przeszłością. Kovu, możemy pomówić na osobności?

- Jak chcesz...

- Kovu, bardzo cię proszę, pozwól mi do ciebie dołączyć.

- Nigdy! Nie chcę narażać stada na niebezbieczeństwo!

- Jesteś moim synem!

- Nie! Nigdy nim nie byłem! Przygarnąłeś mnie tylko!

- Tylko? Gdyby nie ja umarłbyś! Pomyśl tylko, byłoby świetnie. Nareszcie bylibyśmy razem!

Mówiąc to Skaza podszedł blisko Kovu.

- A więc? Kovu?

- Jutro przyjdź na Lwią Skałę jak słońce będzie w najwyższym punkcie na niebie. Wtedy ci powiem.

- Przyjdę napewno!

Po powrocie stada na Lwią Skałę było już ciemno...

- Kovu, czego on od ciebie chciał?

- Pytał się czy może dołączyć do stada.

- I co ty na to?

- Powiedziałem, żeby jutro tu przyszedł. Nieważne, chodźmy spać.

- Porozmawiajmy o tym z samego rana.

- A jak inaczej? Sam bym decyzji nie podjął.

Kovu z Kiarą weszli do jaskini i szybko zasnęli. Kovu miał jednak koszmary i obudził się w środku nocy ale zasnął.

Sorry, że nie było decyzji Kovu ale rozdział byłby już trochę przydługi.

To on nie umarł?!

Clow i Lorna zostali parą gdy Mordu i Audi byli o nią zazdrośni. Lila była zazdrosna o młodego księcia którego zabrała jej stara przyjaciółka. Sheila za to o swoje rodzeństwo. Mimo to wszystkie lwiątka bardzo się lubili i nie kłócili podczas zabawy. Didu był wolniejszy od reszty ale nikomu z jego przyjaciół to nie przeszkadzało. Didu zamiast być smutny z powodu bycia innym był z tego powodu bardzo dumny.

Był piękny poranek. Jako pierwszy z wszystkich lwiątek wstał Audi. Rozglądając się po całej jaskini zauważył brak jego ojca. Kiedy wyszedł z jaskini zobaczył właśnie wracającego z patrolu Lwiej Ziemi ojca.

- Tato idę się napić.

- Dobrze idź. Tylko proszę uważaj na siebie. jak zauważysz...

- Obcego lwa szybko wracaj do domu. Tak wiem.

- I za...

- Żadne skarby nie zbliżaj się do niego i nie przekraczaj granicy Lwiej Ziemi. Tak to też wiem. Będę uważał choć nie wiem czemu się tak o mnie martwisz. To tylko wodopój.

- Dla ciebie tak ale dla mnie to... Nie ważne idź i uważaj na siebie, naprawdę nie chcę żeby coś ci się stało.

- Tak wiem. Tylko nie każ Timonowi i Pumbie za mną iść.

- Dobrze ufam ci i zrobię o co mnie prosisz.

Audi dotarł nad wodopój cały i zdrowy i kiedy miał już wracać poczuł że ktoś za nim stoi. Odwrócił się i zobaczył lwa bardzo podobnego do Simby. Miał tylko trochę ciemniejszą grzywę.

- Dziadek! Co ty tu robisz? Jak się obudziłem to jeszcze spałeś.

- Co? Jaki dziadek? Aaaaaa dziadek. Choć za mną coś ci pokażę.

- Idę. A gdzie właściwie idziemy?

- Do won wozu. Nauczę cię ryczeć.

- To super ja tylko trochę potrafię warczeć ale to tylko trochę...

- Stój dziób.

- Jasne.

W won wozie...

- Zaczekaj tu na mnie za chwilę przyjdę.

- Dobrze dziadku. Będę próbował ryczeć.

- Świetny pomysł.

Kiedy " Simba " wyszedł z won wozu głośno zaryczał. Słychać go było na całej Lwiej Ziemi. Gdy stado gnu usłyszało ryk lwa zaczęło pędzić w stronę won wozu. Audi słyszał kopyta. Kamienie na ziemi grżały a w wejściu do won wozu pojawił się dym z unoszącego się piasku. Audi ujrzał całe stado gnu pędzące w jego stronę. Audi zaczął uciekać. Jakby z nikąd pojawił się ciemno brązowy bardzo podobny do jego ojca lew pędzący co sił w łapach w jego stronę. Kiedy był wystarczająco blisko złapał go w pysk i próbował uciec z won wozu.

Kiedy cali i zdrowi zażegnali nie bezbieczeństo lew póścił z pyska przerażone lwiątko.

- Uhh... Coś tyś tam robił!- sapał bahater.

- Bo mój dziadek miał mnie nauczyć ryczeć i nagle stado gnu zaczęło pędzić w moją stronę a resztę znasz... A tak właściwie to jak masz na imię?

- Jestem Skaza.

- S...S... SKAZA!?

- Nie bój się nie ma czego. Już nie jestem taki jak ci opowiadali. Zgaduję że jesteś z Lwiej Ziemi.

- Tak. Mieszkam tam.

- Kto jest twoimi rodzicami?

- Król i króla.- Powiedział dumnie Audi.

- Król i Królowa? A jak mają na imię?

- Kovu i Kiara.

- Kovu? Bardzo ładne imię. A masz jakieś rodzeństwo?

- Mam brata i siostrę. Clowa i Sheile.

- Także ładne imiona. Choć ze mną.

- Gdzie?

- Do mojego stada. Musisz trochę odpocząć.

- Bardzo miło z twojej strony ale rodzice się o mnie martwią.

- Nalegam.

- No dobrze.

W stadzie Skazy były tylko białe lwy. Tylko Skaza ja i jego rodzina była innego koloru. Kiedy odpoczął zaczął zwiedzać dom Skazy. W jednej z jaskiń ujrzał białą lwicę w jego wieku. Podszedł do niej trochę bliżej i biała zaczęła się do niego czepiać. Trwało to kilka minut i Audi zaczął się już trochę denerwować.

- Zostaw mnie wreścię!

- A co? im jesteś przystajniaku?

- Księciem Lwiej Ziemi. Dziękuję za komplement. Podoba ci się tu życie?

- Nie do końca. Skaza kazał zabić moją matkę i od tej pory go nienawidzę. Staram się uciekać ale się nie da bo mnie przyłapują. Bardzo chciałabym zamieszkać na Lwiej Ziemi...

- To choć ze mną.

- Na prawdę?! Mogę?!

- Moja mama i tata muszą się jerzczę zgodzić ale chyba możesz.

- Dziękuję!

- Cicho. Nikt nie morze nas usłyszeć. Szybko uciekaj! Przy wodopoju na Lwiej Ziemi jest duży kamień. Schowaj się tak żebyś nie widziała Lwiej Skały. W tedy lwy z tam tąd  cię nie zobaczą.

- Jasne. Biegnę!

Audi i Skaza rozmawiali jerzcze kilka minut. Skaza odprowadził Audiego do granicy między Lwią a Złą Ziemią.

- Miło było cię tak na serio poznać Skazo.

- Dziękuję. Mi ciebię też a teraz zmykaj do domu.

Na Lwiej Skalę...

- Kovu gdzie on jest! Dlaczego nie posłałeś za nim Timona i Pumbę!

- Obiecałem mu!

- Ale co z nim teraz jest!?

- Myślisz że wiem!

- Cześć mamo! Cześć tato!

- Audi! Czemu nie wracałeś tak długo!?

- Bo dziadek zaprowadził mnie do won wozu i zagonił stado gnu prosto na mnie!

- Co!? Audi! Nie kłam ja przecież spałem jak poszedłeś! A jak się obudziłem zastałem twoich rodziców martwiących się o ciebie!

- To kto?! Wyglądał jak ty!

- Kopa!

- Tato Kto?

- Kiaro Kopa. Kopa to twój brat...

- Brat?! W zasadzie to teraz nie istotne! Audi to czemu nie wróciłeś jak się uratowałeś?

- Bo Skaza nie zabrał di siebie...

- Skaza?!

- Tak tato on żyję. Uratował mnie i przed chwilą od prowadził do granicy.

- Dobrze wieżę ci. Skaza miał przyjaciół którzy niby go zabili.

- Dziękuję dziadku! A tak poznałem ją.

Na Lwią Skałę weszła w blasku księżyca piękna biała lwica.

- Witak warzę książęce mości.- ukłoniła się lwica.- Mam na imię Uru. To imię po wielkiej żonie ojca Króla Mufasy.

- Tak wiemy kto to Uru. Bo ja jestem jej wnukiem.

- Simba tak?

- Tak tak mi na imię. A teraz zostań tu jak chcesz Ja ci pozwałam. Kovu Kiara? A wy? Co na to?

- Ja się zgadzam. Kovu? Damy jej szansę?

- Zgoda. Choćmy spać. Uru, ty też.

- Dziękuję bardzo!

Mordu

Clow,Sheila i Audi byli już tak duzi że mogli chodzić sami przy lwiej skale. Lorna i Clow byli ze sobą bardzo zżyci. Chodzili ze sobą wszędzie. Niestety Audiemu też podobała się mała Lorna. Rodzeństwo często się o to sprzeczało. Sheila była zazdrosna o braci i coraz bardziej nie lubiła Lorny. Mimo to często się z nią bawiła.

- Dzieci! Chodźcie!- wołał Kovu.

- Jesteśmy!

- Dzieci idziemy nad wodopój przedstawić wam inne lwiątka.

- Super! Lorna też może iść?

- Dobrze Clow.

- Kovu już idziemy?

- Tak. Lorna też idzie.

- To fajnie. Ruszamy.

Nad wodopojem.

- Ha! Mówiłam że jestem lepsza!- na małą górkę z małych chłopców weszła bardzo ładna małą lwica.

- Hahahahahahahahahhahahaha! Powiedzcie że się daliście! Proszę! Hahahahahahahahaha!

- Złaź! Złaź! To była tylko zabawa nie śmiej się z nas!

Nagle pojawił się ciemny lewek.

- Witam. Mam na imię Mordu. Ten tu ciemny to Lojo ten z czarną grzywką to Risu ten troche ciemny to Didu a ten naj jaśniejszy to Moro a ona to Lila. Szukam mojego wujka Kovu i cioci Kiary.

- To ja. Twój wujek to ja. Twoja ciocia to ona. Naprawdę jesteś naszym bratankiem? Ja mam tylko siostrę Vitani. Brat umarł.- Kovu posmutniał.

- Jestem synem Nuki i Dotty. Tak jestem waszym bratankiem. Coś jeszcze?

- Nie. To bardzo milo nam cię poznać. Masz jakieś rodzeństwo?

- Niestety nie. Bardzo bym chciał ale nie mam.

- Chcielibyśmy wam przedstawić nasze dzieci Clowa.Audiego i Sheile. Dzieci zostawiamy was samych.

- Dobra idźcie.

- Idziemy. Jak chcesz zostać królową to ucz się cierpliwości.

Gdy władcy odeszli rozmowa zaczęła się kleić.

- Mordu. Co ty tu robisz?

- Cześć Lorna. Wszyscy za tobą tęsknimy. Widać znalazłaś sobie nowe stado.

- Tak.

- Chwila to wy się znacie?

- Tak Clow.

- Stop! A więc od początku jestem Lila to Moro.Didu,Risu.Lojo i Mordu. Lorna czemu tu nie przychodziłaś?

- Nie miałam czasu. Pobawimy się w berka?

- Jasne!- Rozległo się dziewięć głosów.

Dzieci bawiły się tak godzinami. Kiedy się już robiło ciemno Lorna,Clow,Scheila i Audi wrócili na Lwią Skałę.

Koniec.

Co to za lwica?

Dni mijały a Clow,Audi i Sheila rośli z dnia na dzień. Byli już duzi, że każdy się dziwił. Kiara była zdrowa i dobrze się czuła. Kovu był bardzo nadopiekuńczym tatą.

- Tato! Mamo!-krzyczał Audi.

- Tak synku?

- Mamo całe szczęście! Clow się topi!

- Co?! Kovu szybko choć!

- Tak?

- Clow się topi!

- Że niby co?! Audi całe szczęście że powiedziałeś!

- Hahahahahahahahah!!!!!!

 

Zza skały wyszli Clow i Sheila.

- Clow.Sheila,Audi? Co to ma znaczyć!?

- Bo my nie chcieliśmy źle...

- A jak inaczej!- krzyczał na dzieci Kovu.

- No bo my chcieliśmy was stąd wypędzić...

- Sheila! co ty wygadujesz?!

- Prawdę Audi! Prawdę!

- Ahh... No to ja już powiem... Nad wodopojem spotkaliśmy Lorne...

- Kogo przepraszam?- zapytała Kiara.

- Lorne... To lwiczka ze Złej Ziemi...

- Ze Złej Ziemi?!

- No... Tak...

Na Lwią Skałę weszła piękna czarna lwiczka.

- Dzień dobry państwu. Szukam królowej i króla.

- To my.- odezwał się Kovu.

- Miło mi poznać waszą królewską mość.

- Nam także. Jestem Kiara, a to mój mąż Kovu.

- Mam na imię Lorna.

- Po co tu przyszłaś?

- Kovu proszę cię. Bądź miły. Dobrze?

- Jak chcesz.

- A więc Lorno. Czy chciałabyś dołączyć do stada?

- Mogę?! Naprawdę?!

- Oczywiście! Prawda Kovu?

- Tak...

- Kovu,pójdziemy na spacer?

- Pewnie.

Na łące.

- Kovu nie byłeś specjalnie miły.

- Ona jest ze Złej Ziemi. Nie słuchałaś jej?

- Słuchałam. Posłuchaj, ona idealnie pasuje do Clowa.

- Wiem, ale Audi też będzie na pewno chciał by ona zastała jego partnerką.

- No to zobaczymy. Ty też jesteś ze Złej Ziemi a jednak zostałeś królem tych terenów.

- Niech zostanie. Zobaczymy co z tego wyjdzie.

- Całe szczęście!!!

I tak oto kończy się ten rozdział.

Narodziny lwiątek.

Minęło już kilka dni od zbadania Kiary. Oczywiście jak Kovu i Kiara planowali, tego samego dnia kiedy zbadano Kiare przyszli rodzice powiedzieli o wszystkim stadzie. Wszyscy byli zaskoczeni jak i zarazem szczęśliwi.

- Kovu, idę nad wodopój.

- Dobrze.

Kiara powoli się oddalała. Kiedy była już wystarczająco daleko...

- Timon,Pumba chodźcie!

- Tak?

- Idźcie za Kiarą.

- Ale będzie zła...

- Ale nie wiadomo co się może stać.

- Jak chcesz,ale cała odpowiedzialność schodzi w tym momencie na Ciebie.

- Dobrze, dobrze idźcie za nią.

- Idziemy.

W tym czasie u Kiary.

- Co się dzieje? Ale boli!

Kiedy Timon i Pumba doszli na miejsce zauważyli Kiare zwijającą się z bólu. Bardzo się przestraszyli.

- Kiara, wszystko dobrze?

- A jak myślicie? Pędźcie po tatę i Kovu!

- Jasne!

Na lwiej skale wszyscy się martwili. Nie wiedzieli czemu ich tak długo nie ma.

- Simba!!! Kovu!!! Szybko!!!

- Co się stało?

- Simba! Całe szczęście! Kiara rodzi!

- Już? Kovu biegnij po Rafikiego. Szybko!

- Biegnę.

Kiedy wszyscy dotarli na miejsce Kiara nadal rodziła.

- Kovu ,szybko! Pomóż mi ją zanieść do baobabu!

Kovu był w szoku. Nie odzywał się i nie ruszał.

- Kovu! Kovu! Szybko! Kovu!

- Brrrr... Tak jasne.

Kiara rodziła bardzo długo. Wszyscy byli zamotani i martwili się o nią. Po dwóch godzinach z baobabu wyszedł Rafiki i poprosił do środka Kovu.

- Kiara, jest dobrze?

- Tak. Podejdź, a coś zobaczysz.

Kovu posłusznie wykonał polecenie i podszedł do swojej ukochanej. Kiara odsunęła łapę i oczom Kovu ukazały się trzy małe lewki. Dwójka chłopców i jedna jedyna dziewczynka. Jeden chłopiec był ciemno brązowy,a drugi jasno brązowy. Dziewczynka za to była pomarańczowa.

- Są takie piękne!- Krzyknął Kovu.

- Co nie?

- Jak je nazwiemy?

- Myślałam żeby ten ciemny chłopczyk miał na imię Audi.

- Wspaniale! A ten jasny niech będzie Clow.

- Super pomysł.

- A niech dziewczynka będzie Majla.

- Mi się nie podoba. Moim zdaniem ładniej będzie Kira.

- A mi się to imię nie podoba. Pójdźmy na kompromis i niech będzie Sheila.

- Tak! To idealne imię dla niej.

- Więc mamy Audiego,Clowa i Sheile.

- Na to wygląda.

- Moi drodzy,Simba i Nala chcą zobaczyć małe.

- Niech wejdą.

- Dobrze Kiaro.

Rozmowa Kiary,Kovu,Simby i Nali była bardzo podobna do rozmowy rodziców dzieci.

Wygląda na to, że to już koniec na dziś.

co się dzieje z Kiarą?

Kiara od kilku tygodni była przemęczona,dużo jadła i sporo przytyła. Kovu,Simba i Nala bardzo się o nią martwili. Kiara się tym wcale nie przejmowała. Kiedy wylegiwała się na słońcu zauważyła Rafikiego.

- Rafiki? Co ty tu właściwie robisz?

- Simba chciał bym cię zbadał.

- No pewnie,wiedziałam że to się stanie nie wiedziałam tylko kiedy.

- No to sobie wszystko wyjaśniliśmy i idziemy do baobabu. Tak?

- No najwyraźniej.

Po zbadaniu Kiary.

- No i na próżno tu przyszłam?

- Powiem tylko tyle że nie.

- Fajnie. To co ze mną jest?

- Słuchaj,bo ty jesteś w ciąży.

- Na prawdę! Tak się ciesze że nie moge wytrzymać! Ej,gdzie Kovu i rodzice?

- Idą tu. Kogo pierwszego mam wpuścić?

- Myślę że Kovu.

- No dobrze.

Przed baobabem.

- O Rafiki całe szczęście co jest z Kiarą?

- Kovu pójdź do niej,a ona ci powie.

- Dobra.

- Ej,a my?

- Kiara chciała żeby to Kovu wszedł pierwszy.

- Jak Kiara tak chce.

W baobabie.

- Kovu! Jesteś!

- Jestem i słucham co z tobą jest?

- Kovu,bo my będziemy rodzicami.

- Oh Kiara nie kłam!

- Nie kłamie!

- Na serio nie?

- Na serio.

- Tak na serio.

- To świetnie!

- Siu bo już myślałam że się nie cieszysz.

- Miałbym się nie cieszyć? Wiesz ile małych będzie?

- Ja nie.ale zgaduje że Rafiki wie. Wiesz Rafiki?

- Według mnie będzie trójka. Dwójka chłopców i dziewczynka.

- To Kovu możemy już imiona wymyślać.

-  Tak możemy.

- Kovu powiesz mamie i tacie że ja idę spać?-Mówiąc to Kiara mocno ziewnwła.

- Jasne. Kiedy im i reszcie powiemy?

- Wieczorem.

- Dobra. Miłych snów.

- Dzięki.

Przed baobabem.

- Simba Nala Kiara poszła spać.

- No to powiedz chociasz co z nią jest.

- Simba,nie mogę. Powiemy wszystkim wieczorem.

-Skoro tak chcecie.

To już koniec tego rozdziału. Pozdrowienia dla mojego taty.

Witam!

Witam.

Bardzo serdecznie witam wszystkich na moim blogu.W pisaniu bloga stawiam pierwsze kroki więc proszę o wyrozumiałość.Blog jak sama nazwa wskazuje jest o kontynuacji opowieści  króla lwa.Mam nadzieje że blog wam się spodoba.Będę się starała codziennie pisać.Proszę o komentarze ;). Pozdrawiam.